بررسی رابطه شیب، جهت و قطر درخت با شدت خشکیدگی درختان جنگلی در جنگلهای ایلام (مطالعه موردی: تنگه دالاب)

خشکیدگی درختان جنگلی از پدیده های مهمی است که عموماً در پی وقوع تغییرات اقلیمی ظهور پیدا کرده یا تشدید می-شود. این پدیده اخیراً در جنگل های بلوط زاگرس به صورت خشکیدگی های درختی وسیعی روی داده است. این پژوهش با هدف شناسایی کانون های خشکیدگی در ارتباط با عوامل توپوگرافی، بررسی رابطه قطر درخت با خشکیدگی درختان و مقایسه خشکیدگی بین درختان دانه زاد و شاخه زاد در تنگه دالاب انجام شده است. بدین منظور منطقه ای به وسعت 400 هکتار از جنگل های استان ایلام مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 80 قطعه نمونه 10 آری مستطیلی شکل (به ابعاد 25×40 متر) و به روش سیستماتیک - تصادفی در عرصه جنگل پیاده شدند. در هر قطعه نمونه، نوع گونه، قطر برابرسینه، قطر تاج، ارتفاع و شدت خشکیدگی درختان اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که رابطه بین شدت خشکیدگی درختان با شیب (p=0/008) و جهت دامنه معنی دار است(p=0/000). با زیاد شدن شیب ، شدت خشکیدگی زیاد می گردد. در دامنه های غربی و جنوبی، شدت خشکیدگی درختان بیشتر دیده شد. همچنین بین قطر درختان با شدت خشکیدگی رابطه معنی داری وجود دارد (p=0/042). با افزایش قطر شدت خشکیدگی درختان افزایش یافته و بیشترین تعداد درختان خشکیده در طبقات قطری بالا (d.b.h?40cm) مشاهده شد. بین خشکیدگی درختان از لحاظ مبدأ (دانه زاد یا شاخه زاد) نسبت به فراوانی آنها تفاوت معنی داری مشاهده نشد، اما خشکیدگی بر پایه های شاخه زاد اثر بیشتری گذاشته است. نتایج همچنین نشان داد که نیمی از درختان منطقه مورد مطالعه، دارای درجات مختلف خشکیدگی هستند.